دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درمورد نظام ارزشیابی استاد مطالعه کیفی

زمینه و هدف: نظر به وجود تناقضات در باب محاسن و معایب استفاده از روش ارزشیابی استاد از طریق نظرات دانشجویان، پژوهش حاضر با هدف تعیین نظرات و دیدگاه اساتید شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تهران در زمینه نظام ارزشیابی فعلی اساتید انجام شده است. روش: این مطالعه بصورت کیفی با رویکرد تحلیل محتوی بر روی20 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند در سال 1392 انجام شد و با این تعداد به سطح اشباع رسید. داده ها از طریق فرم راهنمای مصاحبه حاوی با سه سوال اصلی و بصورت مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری شد و با استفاده از فرایند پنج مرحله ای تحلیل محتوا به کمک نرم افزار atlas ti مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل مصاحبه ها منجر به ارائه 4 مضمون اصلی و 17 زیرمضمون گردید که عبارت بودند از: شفاف سازی هدف از انجام ارزشیابی(بعد اصلاحی/تنبیهی)، اصلاح روش های ارزشیابی(تدوین بسته ارزشیابی ترکیبی، اصلاح فرم نظر سنجی و طراحی ابزارهای ارزشیابی)، تعیین نقاط قوت و ضعف در به کارگیری هر روش (شامل نظرسنجی از دانشجو، مدیر گروه و معاون آموزشی، همکاران، فارغ التحصیلان و متخصصان، خودارزیابی و کارپوشه). نتیجه گیری: به نظر میرسد ضروری است به منظور ارزشیابی کامل و همه جانبه عملکرد اساتید ضمن شفاف سازی هدف از ارزشیابی و تاکید بر رویکرد سازنده آن به اصلاح روش ارزشیابی فعلی با استفاده از ترکیبی از فرم نظرسنجی از دانشجویان، مدیرگروه، معاون آموزشی، رئیس دانشکده، فارغ التحصیلان، کارپوشه، خروجی و نمرات دانشجویان، نقشه مشاهده کلاس و.... مبادرت گردد.